Publicaties
De Stichting Awawo Suriname (SAS) die opkomt voor de belangen van inheemsen, maakt zich grote zorgen over de opvang van inheemse kinderen in Paramaribo en omgeving. Enkele inheemse kinderen uit het binnenland zijn ondergebracht bij pleeggezinnen om goed onderwijs te kunnen volgen. Volgens de SAS staat deze situatie haaks op de ontwikkeling van het inheemse kind.
De stichting reageert hiermee op een artikel in De Ware Tijd van dinsdag 9 november. Onder de kop ‘Actief sociaal netwerk voor opvang Inheemse kinderen’ wordt daarin beschreven hoe inheemse kinderen uit Kwamalasumutu en Paloemeu, worden ondergebracht bij pleeggezinnen in Paramaribo en omliggende districten.
.
De SAS doet in een brief aan de media een oproep aan de Surinaamse regering om “deze ontwikkeling grondig te onderzoeken en waar nodig per direct stop te zetten.” Daarbij verwijst de SAS naar het internationale verdrag over de rechten van het kind.
Het inheemse kind is volgens de stichting niet gebaat bij de opvang in een pleeggezin. Het is beter om “een kind onder normale omstandigheden om bij zijn ouders te laten opgroeien”. In de brief stelt de SAS een aantal eisen. Zo mogen ouders nimmer door bepaalde omstandigheden (tekort aan scholen in hun leefgebieden) worden gedwongen om hun kinderen aan “wildvreemden af te staan zonder tussenkomst van een erkende pleegzorginstantie”. Dit mag niet oogluikend worden toegestaan door de autoriteiten.
De SAS pleit daarom voor duidelijke regelgeving. Volgens de stichting “handelen mensen die bij deze ontwikkeling betrokken zijn, illegaal en stellen ze het belang van het kind niet voorop. De pleeggezinnen zijn niet op een fatsoenlijke manier gescreend en de screener is niet bekend. Wie oefent controle uit op de zogenaamde pleeggezinnen?” Tegelijkertijd vraagt de SAS zich af wat er gebeurt wanneer zich in het pleeggezin problemen voordoen. Dan ontbreekt onafhankelijk toezicht van bijvoorbeeld een pleegzorginstantie. Zo kan kind in een loyaliteitsconflict terecht komen met de ouders aan de ene en de pleegouders aan de andere kant.
Stichting Awawo Suriname is in december vorig jaar opgericht. Het doel is om “zowel de materiële als de immateriële belangen van Inheemsen in Suriname in het algemeen en de sociale, culturele en educatieve belangen van de kansarme en noodlijdende inheemse jongeren in het bijzonder te behartigen, zodat ook zij als volwaardige burgers bij het maatschappelijke gebeuren kunnen worden betrokken.”
De SAS is op dit moment “achter de schermen” bezig met projecten in het Wayambogebied en wilde voorlopig nog niet naar buiten treden. Door het nieuws over de inheemse kinderen die in pleeggezinnen worden opgevangen, ziet de SAS zich evenwel genoodzaakt eerder de publiciteit te zoeken. De stichting bekijkt nu de mogelijkheden om “één van haar toekomstplannen versneld uit te voeren, namelijk het bouwen van een internaat voor Inheemse kinderen in Groot Paramaribo”.
Kenneth Themen, voorzitter van de Organisatie van Bushouders in Suriname (OBS) zegt dat de administratieve stukken voor boot- en bushouders niet gelijktijdig zijn afgewerkt door het ministerie. Het Minov heeft nu wel de toezegging gedaan dat in het vervolg elke maand de stukken gelijktijdig in orde gemaakt zullen worden. Het gaat om ruim 80 boothouders die landelijk meer dan 100 trajecten verzorgen.
Door het niet uitbetaald krijgen van hun gelden is het schoolvervoer, met name in het binnenland en districten, nog niet hervat. Boothouders weigeren leerlingen en leerkrachten te vervoeren en zijn dus nog steeds in staking. Zij zeggen geen geld te hebben om brandstof te kopen. Leerlingen die wonen te Kalabaskreek vertellen aan Starnieuws dat ze al een week thuis zitten. Merelyn Boldewijn, voorzitter van de leerlingenvereniging LBGO, H.J. de Vries school te Saramacca, zegt dat juist nu juist repetities beginnen. Zij zit in de vierde klas en hoopt dat vandaag de uitbetaling zal plaatsvinden.
Als de uitbetaling van boothouders vandaag niet rond komt, zal in het weekeind een oplossing gezocht door de vierde klas leerlingen van de H.J. de Vries en de Vrijburg school in Saramacca. De leerlingen van Kalebaskreek zijn afhankelijk van een uur bootrit en dan nog eens een uur busrit om deze beide scholen te bereiken. “Wij gaan echt niet langer wachten. Het is nu al een week dat we thuis zitten. Als vandaag niets gebeurt, gaan we alle leerlingen van Kalebaskreek oproepen voor een vergadering”, zegt Boldewijn.
Stichting Awawo Suriname is een stichting die de belangen van de inheemse bevolking tracht te behartigen. Het neerzetten van een speeltuin voor de kinderen en een mediatheek voor de jongeren en volwassenen in Donderskamp is een van de projecten van Awawo.
Volgende week zal Valies vanuit Nederland Suriname bezoeken, en ook een bezoek aan Donderskamp brengen. Hij zal bij die gelegenheid schrijfpapier, lijm, vouwblaadjes en andere kantoor- en knutselartikelen meenemen voor de bevolking van dit dorp.
Donderskamp telt 400 inwoners, onder wie 160 kinderen. Donderskamp is het grootste dorp in de omgeving. De dorpen Corneliskondre en Tapuripa liggen ongeveer 90 minuten varen verderop. Er is een kleine basisschool. Daarnaast staan een kleine kerk en een recreatiezaal. Een houtbewerkingbedrijf staat stil wegens gebrek aan elektriciteit en gereedschappen.
Zaken als elektriciteit en leidingwater ontbreken. Het dorp beschikt over een lichtmotor die tussen 18.00 en 23.00 uur elektriciteit levert als er brandstof voorradig is. Door de ligging van het dorp kunnen er geen televisie en radio worden ontvangen. Er is wel een GSM-mast.
De bevolking leeft van de jacht en de visvangst. Op kleine kostgronden worden bitter cassave (cassave brood) en zoete cassave verbouwd. Sinds kort worden er diverse Surinaamse groeten verbouwd.
Vanaf deze week zijn de activiteiten van Awawo ook te volgen via hun nieuwe website www.awawo.com.